In 1852 deed de Utrechtse Kamer van Koophandel het voorstel om een korenbeurs te bouwen op de Neude. In deze beurs zouden zowel de graanmarkt als de zaad- en erwtenmarkt onderdak vinden. Het plan ging om verschillende redenen niet door. De handelaren op de graanmarkten betaalden geen marktgelden en voor een nieuwe markthal zou dat wel nodig zijn. De handelaren die langs de Oudegracht woonden, waren tegen het voorstel omdat hun pakhuizen dan waardeloos zouden worden. Voor de bouw van de korenbeurs aan de Neude moesten de huizen aan de zuidwand van het plein gesloopt worden en in de raad kwam ter sprake dat dit de Neude zou ontsieren. Het plan ging niet door. In 1874 kwam een nieuw plan, om een korenbeurs op het Vredenburg te bouwen. Maar toen liep de handel in graan terug. Dat had vooral te maken met de afschaffing van belasting op graan. In plaats graan te kopen op de markt en dat te laten malen in een korenmolen, was het nu goedkoper voor de bakkers om het graan te kopen bij meelfabrieken. Door de verbeterde scheepvaart- en spoorwegverbindingen kon er ook veel goedkoop graan uit de Verenigde Staten en Rusland ingevoerd worden. De boeren in de provincie stopten dus met het verbouwen van graan.
