Iedere zaterdag kwamen boeren en schippers met schuiten en wagens vol tarwe, robbe, boekweit, bonen en erwten naar Utrecht. Op de Neude was de Lage Korenmarkt, waar vooral graan werd verhandeld. Op de Oudegracht tussen de Hamburgerbrug en de Weesbrug zat de Hoge Korenmarkt. Hier waren ook erwten, bonen en zaden te koop.
Er waren allerlei bepalingen voor het verkeer. Boerenwagens die kwamen lossen, mochten bijvoorbeeld niet parkeren op de Oudegracht of op de bruggen. Ze mochten alleen laden en lossen. Om de paarden uit te spannen en te voederen, moesten de wagens doorrijden naar bijvoorbeeld de Springweg.
Tijdens de korenmarkt stelde het stadsbestuur de prijs voor de diverse soorten brood vast. Dit stond bekend als de ‘broodrijding’ en bleef tot halverwege de negentiende eeuw in gebruik.
In de loop van de negentiende eeuw liep de handel op de graanmarkten terug. Er werd namelijk steeds meer graan vanuit het buitenland naar Nederland getransporteerd. Dat was op zijn beurt weer mogelijk door de industrialisatie. Ook gebeurde de verkoop van dit graan niet meer op de markten.
