In 1577 schreef Willem van Oranje deze brief aan het gerecht van de stad Utrecht met het verzoek om geen schulden te laten vorderen van inwoners van IJsselstein.
Willem van Oranje was zijn loopbaan begonnen aan het hof van keizer Karel V. Van 1555 tot 1559 was hij raadgever van Karels zoon en opvolger, Filips II. Na het vertrek van Filips naar Spanje was hij stadhouder van Holland, Zeeland en Utrecht. Hij kwam steeds meer in verzet tegen het beleid van Filips. In 1567, na de slag bij Oosterweel, vluchtte Willem naar de Dillenburg. Zijn bezittingen in de Nederlanden werden geconfisqueerd. Zijn pogingen tot een invasie van de Nederlanden mislukten. Hij verstrekte kaperbrieven aan de Watergeuzen om Spaanse schepen te plunderen. Na de inname van Den Briel door de Watergeuzen kwam de opstand toch op gang. De prins keerde terug naar de Nederlanden. Hij verbleef afwisselend in Dordrecht, waar de eerste vrije Statenvergadering werd gehouden, en in Delft.
In deze jaren was het erg onrustig in de Nederlanden. 1566 was een jaar van hongersnood geweest. Dat had mede aanleiding gegeven tot de onvrede die uiteindelijk uitmondde in de Beeldenstorm. In 1572 had Alva Naarden en Mechelen laten uitmoorden. Zutphen was grotendeels uitgemoord. Haarlem was ingenomen, net als diverse kleine steden. In de omgeving van Utrecht waren diverse dijken doorgebroken en bij afwezigheid van centraal gezag duurde het herstel lang. In 1575 was Oudewater ingenomen, waarna de stad een jaar lang leeg stond. Schoonhoven had zich overgegeven, Woerden was belegerd. In de hele omgeving zwierven al jaren groepen geuzen en muitende soldaten rond. Pachters werden gedwongen om zowel aan de landeigenaar als aan de opstandelingen pacht te betalen.
In die omstandigheden liet Willem van Oranje deze brief schrijven aan het stadsgerecht van Utrecht. Hij verzocht om uitstel van betaling voor de inwoners van stad en land van IJsselstein voor ten minste drie of vier jaar.
