Jan van Nassau werd in 1535 geboren als de tweede zoon van Willem de Rijke en Juliana van Stolberg, en was daarmee de jongere broer van Willem van Oranje. Hij volgde zijn vader op als graaf van Nassau. Net als zijn broers was Jan van Nassau Lutheraans protestants opgevoed, maar in 1572 ging hij over op het calvinisme.
In 1577 was Jan van Nassau korte tijd stadhouder van Gelderland en in 1579 speelde hij een belangrijke rol bij de totstandkoming van de Unie van Utrecht, waarmee de Nederlandse gewesten en steden zich verenigden tegen koning Filips II.
Met Jans overlijden werd het graafdom Nassau verdeeld onder zijn vijf zonen. Zijn zoon Ernst-Casimir werd graaf van het graafschap Nassau-Dietz. De tweede zoon van Ernst Casimir, namelijk Willem Frederik van Nassau, trouwde met Albertine Agnes, een dochter van stadhouder Frederik Hendrik. Van hen stamt het Nederlandse koningshuis af.
