Bertha Jacobsdochter, ookwel bekend als Zuster Bertken (1426/1427-1514) was een Nederlandse schrijver en een religieuze vrouw. Ze schreef gedichten, religieuze liedboekjes en devote werken die erg bekend zijn geworden. Nog bekender is ze geworden door haar inkluizing; als kluizenaar leefde ze in religieuze afzondering om zich volledig te richten op God. Kluizenaressen waren in de laatmiddeleeuwse steden niet bijzonder. Het was gebruikelijk dat kluizenaars hun leven wijdden aan God en geloofden dat ze gedurende deze tijd wijsheid van God ontvingen. Op de foto zie je een foto in de werfmuur van de Zoutmarkt in Utrecht.
Bertha werd al kluizenaar op dertienjarige leeftijd. Op voorbereiding op haar kluizenaarschap leefde ze een aantal jaar in een klooster. Ze liet een kluis bouwen aan de Buurkerk. Tussen 26 juni 1454 en 25 juni 1457 werd ze ingekluisd en bleef dat tot haar dood, zevenenvijftig jaar later. Het inmetselen van Zuster Bertken zie je op de afbeelding uitgebeeld. Verschillende verhalen vertellen ook dat zij in deze tijd geen vlees of zuivel at en altijd blootvoets in haar kluis verbleef. Haar kluis was ongeveer zestien vierkante meter en bestond uit een straatvenster en een koorvenster. Via het koorvenster aan het Buurkerk kon ze missen bijwonen en via het straatvenster konden stadsbewoners haar om wijsheid of adviezen vragen.
