Met de grondwetswijziging van 1848 kreeg een klein deel van de Nederlandse bevolking kiesrecht. De grondwet bepaalt aan welke regels iedereen in een land zich moet houden.
Het kiesrecht betekende dat de bevolking voortaan mocht kiezen welke politieke partijen er in de Tweede Kamer zaten, het hoogste orgaan van volksvertegenwoordiging. Om te mogen stemmen, moest je een bepaald inkomen hebben: alleen rijke mannen konden op deze manier stemmen. Dat heet censuskiesrecht. Daar was veel onenigheid over. Veel mannen konden met deze regels niet stemmen - vrouwen werden per definitie buitengesloten en hadden in geen enkel geval kiesrecht. Op deze afbeelding zie je een foto van een protest in Utrecht voor vrouwenkiesrecht uit 1910.
In 1917 werd er besloten dat voortaan alle mannen van boven de 23 jaar mochten stemmen. Dat betekent dat alle mannen in Nederland van deze leeftijd nu invloed hadden op de Nederlandse politiek - ze mochten stemmen op politieke partijen, die de bevolking politiek konden vertegenwoordigen in de provincie en in de Tweede Kamer. Echter, was er nog steeds geen vrouwenkiesrecht. Dit zou pas in 1919 worden ingevoerd.
