De Ordedienst was een illegale verzetsgroep in Nederlands tijdens de Tweede Wereldoorlog, ook wel afgekort als OD. De OD was kort na de Duitse invasie, in 1940, opgericht door voornamelijk Nederlandse (ex-) militairen. Hoe groot de OD precies was is onduidelijk. Wel weten we dat de OD veel contact had met andere lokale verzetsgroepen.
Het doel van de Ordedienst was in eerste instantie om de openbare orde te bewaren na het vertrek van de Duitse bezetter. Dit ging echter veel minder snel dan verwacht en de Duitse bezetter bleef lang aanwezig in Nederland. Veel leden van de Ordedienst gingen daarom over op verzet. Zo lichtten ze Engelse troepen in over waar het Duitse leger zich op dat moment bevond. De rol van de Ordedienst tijdens de Tweede Wereldoorlog is een veel besproken onderwerp - de organisatie zou bijvoorbeeld minder verzet hebben getoond in de oorlog dan dat er in eerste instantie werd gedacht.
Op deze bron zie je een benoemingsformulier van de Ordedienst. Met dit briefje werd er een 'Plaatselijk Commandant' benoemd: dat is iemand die in een bepaald gebied een legereenheid moet aansturen.
