Binnen Nederland waren er tijdens de Tweede Wereldoorlog grote stromen geëvacueerde mensen die door het land reisden om een veiligere plek te zoeken. Soms gebeurde dit op organisatie van de overheid - dan werden burgers verplicht ingekwartierd. Dat betekent dat deze gevluchte mensen verplicht ergens moeten verblijven, meestal in andermans woning. Vooral aan het einde van de Tweede Wereldoorlog was dit steeds vaker nodig. Duitsers zetten steeds vaker gebieden onder water, of ze zetten de sluizen open om de geallieerden tegen te houden. Verder waren er ook veel vluchtelingen door oorlogsgeweld; door de slag om Arnhem waren er bijvoorbeeld grote stromen vluchtelingen vanuit Arnhem.
Hier zie je een twee aankondigingen over 'evacués' en 'geëvacueerden' uit de gemeente Jutphaas. Hieruit blijkt dat iedereen die een nieuwe gemeente inkwam, geregistreerd moest worden. Geëvacueerden dienden zich, zoals je kan lezen, goed gedragen en moesten zich melden bij de gemeente als zij weer vertrokken. Na de bevrijding moesten ze vaak wachten op toestemming van de gemeente waar zij in woonden of van de burgemeester van deze gemeente, tot ze terug mochten komen.
