In 1799 werd Frankrijk veroverd door Napoleon Bonaparte, waardoor de Bataafse Republiek van Nederland automatisch ten einde kwam. De Nederlanden waren nu het Bataafse Gemenebest, waardoor het een soort provincie van Frankrijk was geworden. De politieke vrijheden die in de Bataafse Republiek hadden bestaan, werden onder het bewind van Napoleon weer teruggedraaid. Nederland werd onder dit Franse bewind wel meer gecentraliseerd door bijvoorbeeld centrale belastingen en een schoolwet. In 1811 is Napoleon een keer langs geweest in Utrecht: dat kan je zien op de eerste afbeelding.
In 1806 maakte Napoleon een einde aan de Bataafse tijd. Hij benoemde zijn broer Lodewijk Napoleon tot koning van Nederland. Zijn portret zie je op de tweede afbeelding. Hij woonde op de Wittevrouwenstraat in Utrecht, dat later werd gebruikt als universiteitsbibliotheek. Hoe dat eruit zag, kan je zien op de derde afbeelding. Koninkrijk Holland was echter maar van korte duur en het werd in 1810 ingelijfd bij het Franse keizerrijk. Napoleon had zichzelf in 1804 namelijk uitgeroepen tot keizer.
In 1813 was het gedaan met de macht van Napoleon in Frankrijk. De zoon van de afgezette stadhouder Willem V, Willem Frederik, werd hersteld in macht. Met het Congres van Wenen werd besloten dat Nederland weer een monarchie zou worden onder Willem Frederik als koning Willem I.
